Jólasøla og cafe í Eiriksgarði í Dali leygardagin 29. nov 2014, kl 12-19 og síðani alla vikuna kl 16-19. Øll hjartaliga vælkomin.
Eg var so heppin at vera í Dali, nú ið Vitus í Toppi – ommusonur Esther - helt sín 12 ára føðingardag. Hann er heima og ferðast saman við mammu síni Mariu, ommu síni Esther og manninum hjá mammuni Thomas. Vitus skilur føroyskt, og Thomas skilur eisini eina stóran part av tí, tú sigur.
Tað var stuttligt at hitta Vitus, hann er prátingarsamur og fólkaligur, hevur hugflog og dugir at spæla violin. Mamma hansara fortaldi, at onkuntíð verða hann og pápi hansara bidnir at spæla til tiltøk.
Tað var festligt í Toppi, gestir komu, og kakur og bollar og alt gott var at fáa. Og tað var pyntað uttanfyri eisini.
Nógv virksemi í Dali í heystferiuni. Systkinini á Deild høvdu øll arbeiði at gera. Róða sat á takinum við trykkspulara, Bjørt arbeiddi skinn og Hjartvar savnaði skinn inn.
Á Deild hava tey fingið sær markisu, fínt skal tað vera.
Tey smáu skula eisini passast í øllum rokinum.
Símun Hannis segði mær, at hann eitt árið taldi 76 bilar í Dali í heystferiuni, teir komu sum perlur á tráð oman av Sýn. Ja, nú var ljós í nógvum húsum í Dali. Vit vóru í Putlhúsi, og Turið fletti í Bakkakjallaranum. Eisini á Toft var ljós:
Fletting var í hvørjum kjallara og alla staðni lótu tey væl at skurðinum í ár, og fleiri løgdu afturat: ikki sum í fjør. Eg fór eina rundu við myndatólinum. Fyrsta stopp var í Toppi, har var sperðil gjørdur úr basarvinninginum.
Næst legði eg at í Oyrargarði, har var eisini góð manning, tveir ungir menn verða settir við í ár. Egon leggur teimum lag á.
Síðani stakk eg inn á gólvið í Haskátrøð, har gekk tað eisini fyri seg.
Seinasta stopp á hesum sinni var hjá Sjúrða. Har fekk eg skeið í modernaðari fletting, sum kortini er siðbundin. Sera læruríkt:
Tá ið seyðurin er dripin og høvdið skorið av, verður hann lagdur á hetta borðið. Borðið er boltað fast í gólvið. Á borðinum er ein mekanisma sum klípir seyðaskinnið, tá ið tú stígur á ein gaffil niðriundir. Skinnið við frambeinini verður so fest í borðið, og frambeinini verða bundin í spælið, sum so spakuliga togar skinnið av. Tó er sjálvsagt neyðugt at rista niður og tumma frammanav bógvunum.
Góðar umstøður eru í kjallaranum til at reinsa skarngarnar og annað.
Vit høvdu gestir í Bakkakjallaranum, Ísak og Bjartur vóru komnir suður at hyggja. Ísak fekk eina bløðru við heim. Turið greiddi væl frá, meðan hon fletti.
Og diddan helt, hetta fóru at verða góðir bitar á jólum.
Altíð ein veitsludagur í Dali, tá ið Skorin verður rikin. Nógv fólk samlast í skúlatúninum at skoða seyðin og meta um vekt. Eg var ikki í Dali, so hesar myndirnar havi eg ikki tikið sjálv.
Johild tykist meta um, um hesin veðrurin man vera verdur at ogna sær.
Turið herjaði á aftur í ár, um hon hevur barn á brósti og tvey børn afturat, so fór hon suður mikudagin bara hon og diddan, tí teir høvdu rikið. Og hósmorgunin legði hon í vaðið. Diddan var hjá Turið á Bakkanum. So komu vit sløðandi Hallur og Allan og eg.
Hugnaligt á í bakkakjallaranum, Magna lærir seg, næsta ár fer hon kanska at fletta bein.