Væleydnaður basarur

Tað kann gott vera at dalsbygd er ein lítil bygd, men hon er kortini stór í sínum lívshátti, sínum fevnandi verumáta og savnandi tiltøkum.

Nú var aftur tíð at hava basar at savna pengar til húsið. At hava eina stóra dansistovu krevur sítt, og hóast mesta arbeiðið er sjálvboðið, kostar tað at halda eitt síkt hús. Herligt at uppliva – serliga børnini – tá ið vinningur fall á teirra nummar. Eitt rættiligt familjutiltak, tú keypir mangar ella fáar seðlar, sum tú vilt, og um tú vilt vera vís í at vinna, so keypir tú sjálvandi kaffi og breyð við lekrum viðskera.

Magna og Felisia spældu alla tíðina, tær klikkaðu bara so væl saman, og sum tit síggja dámar teimum væl at vera modell. Á næstu myndini haldi eg, Magna roynir at sita sum ein havfrúgv.

Tey eru vælsignað við góðum basarkreftum í Dali – bæði við hjólið og aftan fyri skivuna.

Og sjálvandi møta vit upp at stuðla.

Glað at vit fóru suður, hóst tað bleiv nakað nógv ferðing.-

Barnadansistevna 2016

Kl. 7 leygarmorgun fór Smyril av Havnini, og har vóru nógv børn við.

Tað var sum á gólvinum suður, og tá ið vit komu til Vágs stóðu bussar fyri okkum. Móttøkan var góð, vit vórðu boðin til borðs beinanvegin, bæði kakur og frukt vóru í boði.

Ein ung pen dama setti stevnuna, hon var veitsluklødd í føroyskum klæðum, og hon dugdi sera væl at málbera seg, tók til fleiri kvæði og kvæðasøgur, sjálv hevði hon dansað, síðan hon var lítil.

Nú varð farið upp á gólv. Vit í Tøkum lætt skuldu kvøða sum nummar 9, men eitt annað felag kom ímillum, so vit vóru nr. 10 , tað er næstsíðst. Vit vóru spent, og Annfríð var sera spent. Annfríð kláraði seg so væl, hon skipaði Kongadóttrina í Nólsoy við klárari rødd. Hon fekk góðan stuðul, sum vit síggja á myndini.

Vit vóru útferð, summi vóru í Porkeri og summi í Sumba. Og vit fingu øll døgurða. So fóru vit túr vestur á Eiði. Góð f Góð fyriskiping. Men tað var nokso leingi at bíða í seinna enda. Smyril fór av Krambatanga kl. 18.30. Vit blivu so koyrdi í 3 bussum til Tvøroyrar. Góður endi á barnadansinum 15-16.