Sunday, November 19, 2017
Ársveitslan hjá Leikum fagurt
Borðhaldið var fínt, eina løtu mundi tað gjørst ein valfundur, tá ið norðoyavargurin hjá Javnaðinum fór at sipa til sín nýggjasta leik og fekk sera góða undirtøku millum fólkið.
Maturin hjá Elisabethsa toymi var góður, men dessertin úr Se og hør stóð ikki mát við ta frálíku súpanina og kjøtrættin.
Borðhaldið vardi góðar tveir tímar, og tað er akkurát passaligt, so mikið longri tíð verður til dansin. Tey ungu løgdu fyri við Sigmundskvæði, og tað var eitt njótilsi at fáa hesa søgu sagda av nýggjum. Síðani varð Dvørgamoy kvøðin og Skrímsla. Sera góður dansur og góður vertskapur.
Sunday, October 15, 2017
Heystfrítíðin 2017
So fóru vit suður, og tær fóru aftur til Danmarkar.
Mánadagin fletti tey skoralombini. Týsdagin vóru Turið og Hallur á rættini á býtinum. Vit fingu tað mesta vit hava fingið nakrantíð, og skurðurin var so góður eisini, bara eitt lamb vigaði undir 30. Tað er fyrstu ferð, tey býta við teldu í Syðsta haga.
Í gjárkvøldið fóru eg og Turið húsagongd, vit vóru inni hjá Sjúrði, inni í kjallaranum á Hólmafløtti og inni á Brænum. Hugnaligt at hitta fólk.
Vit vóru so hepnar, at Kjartan og teir ungu vóru lidnir at fletta og høvdu stundir at koma at hjálpa okkum, mikudag um 5 tíðina var alt flett.
Tað var trongligt í kjallaranum á Bakkanum, men gott lag, og arbeiðið gekk skjótt og væl.
Friday, October 6, 2017
Skoradagur 2017
Ein so góður dagur at fara í Skorina. Tíverri havi eg ongar myndir úr Skorini ella av Bukkinum. Men teý lótu væl at, at tað gekk væl. Og tað var ein føgur sjón at síggja fylgi av bilum og hagasúkklum koma oman av Sýn í dag. Býtið var í skúlatúninum, men fyrst var uppboðssøla. Og teir løgdu ikki fingrarnar ímillum, men høvdu hug at kappbjóða. Óli var uppboðshaldari, og Símin Hannus skrivaði, nógvir pengar komu inn til Skorina, summir guldu kontant í lógvan!
Monday, October 2, 2017
Eplafestivalur
Vit avgjørdu longu í fjør, at vit vildu aftur á eplafestival í ár, og vit vildu eisini við til heystgildið.
Tað var deiligt, at tað passaði so, at Lisa eisini var heima.
Vit vóru tveir dagar í Dali, og har var lív í, tí at nógvar barnafamiljur vóru í Eiriksgarði.
Eplafestivalurin er serstakur, sølubúðirnar eru sera autentiskar. Eitt mótaorð, alt skal vera autentiskt nú.
Fyrsta sporið var inn til Unni at fáa okkum ein bita, síðani ís omná, og at enda kaffi hjá Madam blå.
Sølubúðin í handlinum hjá Griasi er fantastisk, og grønmetismarknaðurin í fjósinum eisini. Vit keyptu rótfruktir, og høvdu tær til døgurða afturvið kjøti, tær smakkaðu søtt og væl.
Ballið um kvøldið var í tjaldi, eg hevði húgvu og troyggju og frakka hjá mær, so eg var ikki køld, men onkur gramdi seg um kulda.
Maturin var góður, men hann var ov góður at eta av plastborðiskum. Kálvur lítli tað bakbeistið er nú vorðin hetja hjá Føroya bjór, men hann smakkaði væl, eisini úr plasti.
Serveringin var sera autentisk, kjøtið var ikki skorið, tá ið tað varð borið innar. So hvør sat í sínum lag við einum victorinox og royndi at fáa sær ein góðan bita. Sera moyrt og gott kjøt. Sýrumayo og pesto og tari og annað var til forrætt. Omaná fingu vit eina mazarinkaku og rabarbugreyt. Kakan smakkaði himmalskt, men rabarbugreyturin, sum kom á mítt borð, smakkaði av ongum. Annars stuttligt, at ymsar konur høvdu gjørt rabarbugreyt, so at hvørt borð fekk sítt slag av greyti.
Tað besta á festivalinum var pubbin, ein so deilig løta, og frásagnirnar hjá Ásmundi vóru stuttligar og áhugaverdar – heilt autentiskar. Skeimtisøgur niðan fyri beltið eru ikki mín koppur av te, serstakliga, tá ið menn fortelja tær fyri monnum – kanska eg eri erkvisin.
Sunday, June 4, 2017
Í fótasporum Sigmundar. Ferðast í egnum landi.
Tá ið vit komu til Skúvoyar var turt, og vit vóru boðin niðan í skúlan, har ið borðreitt var við drekka og bollum og viðskera. Harry var okkara guide , og hann greiddi frá, hvat var á skránni:
1. drekkamunn
2. Í kirkju
3. Hoyra nakað um farveg eftir Sigmund í bygdini
4. Norð á Dal
5. Í Ólansgarð
6. Fáa súpan og kaffi og kakur
.
Sera væl skipað.
Prestur var við í ferðalagnum, og hansara prædika fevndi eisini um yrking eftir Mikkjal á Ryggi um Sigmund sum smádrong. Sera hugnalig løta í kirkjuni. Altartalvan í Skúgvi er rættiliga serstøk við einum stórum gullkrossi við latínskari áskrift um krossin, sum er vónin.
Nú var steðgað á uttanfyri og Harry segði okkum frá, hvar tey halda, at Sigmundur hevur búð, hvar skipastøð hevur verið osfr. Síðani sungu vit Hvørjum man tykja hjá Fríðrik Petersen. Vit høvdu fingið, hvør sítt prentað ark við trimum sangum og myndum.
Síðani var farið til gongu, og nú var farið at regna, ikki grovt regn, men tó so. Teinurin norð á Fagradal og aftur er 7,3 km. Gott er at ganga, og gøtan er merkt við reyðum træsneisum, sum eru lættar at fáa eyga á.
Fagridalur er ein algrønur Dalur, og har er bara ein steinur, Tróndarsteinur.
Har norði er eitt skýli, sum fuglafrøðingurin Bergur brúkar, tá ið hann granskar fugl. Vit sóu fuglabjørgini vestanfyri, men ikki nógvan fugl. Vit sungu Tróndarkreddu her við steinin.
Tróndarsteinur er steinurin Tróndur fjaldi seg aftanfyri, tá ið Sigmundur skuldi høgga hann. Merkið av Sigmunds svørði sæst enn í steininum, men tað eru nokk mest børn, sum finna tað. Sigmundur og felagar hansara tveittu seg útav her, tá ið teir løgdu á at svimja.
Harry helt at bókin Rannvá er betur kend nú á døgum enn Føroyingasøga, og eg hugsi hann hevur rætt, her standi eg í Rannváartoft.
Ein sera góður, væl skipaður túrur. Mítt besta viðmæli til tykkara, sum gjarna vilja ferðast í Føroyum.