Jólaferia - og John 60 ár.

Var ein túr í  Dali í adventini, og so fór eg suður við børnunum 2. jóladag at dansa jóltræ í Eiriksgarði. Har var sungið og dansað, og jólamaðurin kom við pakka.

jólalag i Eiriksgarði

Fyrstu ferð vit eru á tí árligu jólamyndini

Børnini høvdu lænt filmar á bókasavninum, so vit sótu langar løtur og hugnaðu okkum. Men inn ímillum filmarnar fóru vit út at fáa okkum fríska luft.

Herbert og Magna fóru tann "skjóta" vegin, tey ruku sum fjallageitir niðan gjøgnum geilina. Tey høvdu góðan hug at fara at ganga til Húsavíkar, men tað var ov vindsamt til tað (segði omman).


 Tey fóru aftur til Havnar fríggjadagin, og leygarkvøldið var føðingardagur í Dali. John hjá Elsebeth helt sín 60 ára dag. Umleið hundrað fólk vóru samankomin til ein leskiligan nátturða og gott lag. John fekk ein sang frá synunum, sera stuttligan, vit fingu okkurt at vita um John, sum vit kanska ikki vistu:

Í kirkjuni Joghn syngur allarbest / so fólk hoyrir hvørki orgul ella prest.
John hevur einki koyrikort/ á súkkluni ger hann tað ofta lort.

Sera gott og hugnaligt borðhald við frálíkum mati frá Hansu og øðrum.

Orkestrið í Dali , PJ vantar á myndini og forrestin munnharpan er ikki uppi á heldur

Ludvík og Daiana

Aftaná borðhaldið høvdu synirnir eina eykagávu til John, og tað var ein flott ljóssýning.

Hjartaliga tillukku John og takk fyri eina fína veitslu.

Føðingardagsbarnið millum meg og Fridu

Ljós í myrkri

Ljós í myrkri

Seinasta vikuskifti var eg í Dali. Har var jólasøla og bingo. Og sunnukvøldið varð jólatræið í plantasjuni tendrað. Veðrið var nokso ruskut, og Teistin sigldi ikki, men træið varð tendrað, og Jóannes las um ljósið í myrkrinum. Talan fekk enn meiri aktualitet, tá ið alt ljós í bygdini slóknaði. Aftaná fingu vit heitt kakao og bollar í Eiriksgarði.

Sólfríð og Hergeir

Símun Hannis og Annfinn

So hugnaligt at síggja skúlan upplýstan. Veðrið var nokso ruskut, so vit brúktu skúlan til samkomuna, áðrenn vit fóru í plantasjuna.

Útsýnið av Bakkanum er framúr gott. Ein slíkan dag er bæði myndasíðan og ljóðsíðan dramatisk.
Ta ið kvøldið kemur, og alt er svart, veksur ljóðið av briminum í mølini og rullar inn í hugan.










At vera veðurføst er ikki so vanligt longur. Men nú ið eg var í hesi gamaldags støðu, var eg heppin at hava familju í Dali, sum helt, at eg mundi treingja til ein góðan døgurða ein óveðursdag í desember. Turið á Bakka ringdi, og so fekk eg herligar kotelettir í fati. Mangatakk góða Turið.

Bingomeistararnir

Innbjóðandi mánagøta

Perutræið úti á Deild kláraði seg rættiliga væl í 20 metrum um sekundið.

Samljóð í Dali

V.U. Hammershaimb hevur ein tekst ella eina ritroynd í 1901, sum hann kallar Samljóð og misljóð . Hann ber saman eitt streingjaljóðføri við sambandið millum menniskju, samskiftið:

Samljóð og misljóð.

Tað er sjálvsagt, at samljóð er nakað gott og dámligt, og óljóð ella misljóð tvörturimóti nakað Ijótt, sum hvörjum rættiligum manni líkar illa.

Tí sigir eitt gamalt orðtak: »streingir skulu spennast, so teir ljóða væl saman«. Hetta orðtakið er nú í sínum upphavi sagt um streingjaleikir (hörpur, fiólir og tílíkt). Hvör strongur hevir sítt ljöð: ein strongur er brummandi djúpur, ein annar háur og fíntljóðandi, og hinir millumparta, men allir hava teir ymist ljóð sín ámillum, og tó kann eitt deigiligt samljóð av teimum koma fram, tá ið hvór strongur lagaliga er spentur í eitt samljóð, sum yndisliga letur og klingar í mannaoyrum og
undar-liga kann bloyta mannahjartað hjá teimum, sum áhoyrandi eru.

.... er tað deigiligt at lurta eftir samljóðinum á streingjaleikinum, hvaðana meiri grípandi fyri hjartað at hoyra songin bornan fram av mannamunnum við lagi, sum rørir hjartastreingir; hvat
makt hava tá ikki orðini inn í hjartað, tá ið tey eru sungin í rættum lagi av mongum í felagi, til at vekja hugin í mannabarminum til alt, sum ljóst og gleðiligt er at liva fyri.

..... tí har eru eisini streingir, som hava ymis ljóð: nökur eru góð ljóð sum kærleikur, tá ið hann hevir sítt fulltónandi ljóð har inni  við ölluni öðrum góðum tonkum og følilsum, ......

Men í okkara syndugu natúr eru aðrir streingir, sum tí verri ovlætt vilja koma fram og taka ræðið frá hinum. Tá ið vreiðis, illsinnis, hats, hevndar tankar og onnur syndalyst fáa loyvi at ráða í hjartanum, so er samljóðið av hjartastreingjunum spilt, og óljóð og missljóð brýtur fram. 

Teksturin er nakað longri og kann lesast á (http://runeberg.org/lesibok/0320.html). VUH ber streingirnar saman við trý viðurskifti 1) menniskjans hjarta, 2) eina fjøld av menniskjum sum syngja saman 3) tjóðina.

Vilhelmina (83) trummaði okkum saman enn einaferð. Og eg haldi hesin tekstur og hesin boðskapur hóskar so væl til Vilhelminu. Hvør kann sum hon kommunikera við menniskju børn, ung og gomul? Samljóð er hennara millumnavn, so musikalsk sum hon er á orgli og harmoniku og í sangi, so musikalsk er hon í samskiftinum við menniskju, altíð við tí góða orðinum ella sanginum, altíð strembandi eftir samljóði. Samljóð  merkir ikki, at øll hava somu meining, ella at øll siga tað sama, tann brummandi tónin og tann fíntljóðandi skula báðir vera fyri at fáa tað rætta ljóðið.

Vit høvdu ein sælan seinnapart í Eiriksgarði, vit sungu og sungu og sungu. Sangheftið var sjálvandi úrvalssangir, og Símun Erik, ein ommusonur  og Vilhelmina sjálv spældu undir.

Takk Vilhelmina!

Og takk sjálvandi tit øll, sum gjørdu tað møguligt hjá Vilhelminu at skipa fyri hesi deigiligu sangløtu. 

Gott veður í dag

Endiliga kom tann góði dagurin, Hallur kom suður í gjár, og nú eru hann og tey bæði størru farin á rættina. Turið kemur seinni.
Hans Magni vísti mær neystið hjá teimum. So sera nossligt við báti, motori og aðrari útgerð. Tey sum fylgja við á Dalbingafamiljuni hava sæð toppamenninar sigla í bátinum ella báðum bátunum rættari sagt.

Johild hevur altíð nógv um oyrini, nú fór hon grøvandi úteftir í vindinum við trillibøruni. Men hon hevur aldri so nógv um at vera, at tú fært ikki eitt smíl og eitt prát.

Og vinkonan Vilhelmina, hon gongur túrar og so "gloppar" hon hurðina, so fær mann eina stutta dagføring.

Í Putlhúsi er ikki so fínt, tá ið veðrið er inniveður í dagavís, tá ið børn og vaksin skula finna dagdvølju í tímavís og dagavís, tá er gott at fara ein túr í vindi og sirmi. Herbert rann á Hamarsenda og omanaftur, onkur var nokso køld. Gott at koma á Bakkan til kaffi og bommkakur.

omma bindur sokkar til eina bamsu

Kristina ger matvøruhandilin kláran

Kristina stóð fyri dessertini í fyrrakvøldið, hon bakaði dinosaurar og skrímsl.

ein dinosaurur beint av pannuni

Nú verður spennandi, tá ið tey koma av rættini.

Í Dali á heystardegi

 Í Sandoynni gongur mangt fyri seg í hesum døgum. Teir báðir tunlarnir leingjast í hvørjum.

Í Traðardali er ein heilur býur risin

Tunnilsmunnin sæst nú týðiliga

Í Dali var fult av bilum nú rakstur er á skránni, nógv fólk var savnað á skorabýtinum, og skemt og prát fylti skúlatúnið.

Holið í Húsavík byrjar eisini at taka form, teir hava sett ein form, sum sær út til at vera yvirborðið á tunlinum.

Á Bakkanum er altíð ein kaffimunnur at fáa :