Hendan ársins tíð

Símun Hannis segði mær, at hann eitt árið taldi 76 bilar í Dali í heystferiuni, teir komu sum perlur á tráð oman av Sýn. Ja, nú var ljós í nógvum húsum í Dali. Vit vóru í Putlhúsi, og Turið fletti í Bakkakjallaranum. Eisini á Toft var ljós:

Fletting var í hvørjum kjallara og alla staðni lótu tey væl at skurðinum í ár, og fleiri løgdu afturat: ikki sum í fjør. Eg fór eina rundu við myndatólinum. Fyrsta stopp var í Toppi, har var sperðil gjørdur úr basarvinninginum.

Næst legði eg at í Oyrargarði, har var eisini góð manning, tveir ungir menn verða settir við í ár. Egon leggur teimum lag á.

Síðani stakk eg inn á gólvið í Haskátrøð, har gekk tað eisini fyri seg.

Seinasta stopp á hesum sinni var hjá Sjúrða. Har fekk eg skeið í modernaðari fletting, sum kortini er siðbundin. Sera læruríkt:

Tá ið seyðurin er dripin og høvdið skorið av, verður hann lagdur á hetta borðið. Borðið er boltað fast í gólvið. Á borðinum er ein mekanisma sum klípir seyðaskinnið, tá ið tú stígur á ein gaffil niðriundir. Skinnið við frambeinini verður so fest í borðið, og frambeinini verða bundin í spælið, sum so spakuliga togar skinnið av. Tó er sjálvsagt neyðugt at rista niður og tumma frammanav bógvunum.

Góðar umstøður eru í kjallaranum til at reinsa skarngarnar og annað.

Vit høvdu gestir í Bakkakjallaranum, Ísak og Bjartur vóru komnir suður at hyggja. Ísak fekk eina bløðru við heim. Turið greiddi væl frá, meðan hon fletti.

Og diddan helt, hetta fóru at verða góðir bitar á jólum.

Skoradagur í Dali

Altíð ein veitsludagur í Dali, tá ið Skorin verður rikin. Nógv fólk samlast í skúlatúninum at skoða seyðin og meta um vekt. Eg var ikki í Dali, so hesar myndirnar havi eg ikki tikið sjálv.

Johild tykist meta um, um hesin veðrurin man vera verdur at ogna sær.

Tann ársins tíð

Turið herjaði á aftur í ár, um hon hevur barn á brósti og tvey børn afturat, so fór hon suður mikudagin bara hon og diddan, tí teir høvdu rikið. Og hósmorgunin legði hon í vaðið. Diddan var hjá Turið á Bakkanum. So komu vit sløðandi Hallur og Allan og eg.

Hugnaligt á í bakkakjallaranum, Magna lærir seg, næsta ár fer hon kanska at fletta bein.

Vilhelmina á teimum bonaðu gólvunum

Tað eydnaðist mær ongantíð at fáa myndir frá heiðursløtuni í Dali, tá ið Vilhelmina fekk medaljuna. Men nú seti eg myndina úr Jyllandsposten á bloggin. Teksturin er mest bara nøvn, men myndin av Vilhelminu er tann størsta og flottasta.

Vikuskifti í Eiriksgarði

Eini 30 fólk harav 17 børn vóru vikuskifti í Dali. Eiriksgarður er sera hóskandi gisting til bólkar, eitt nú bindiklubbar, familjur ella aðrar klubbar. Køkurin er góður og arbeiðsligur og so væl útgjørdur, at køksarbeiðið nýtist ikki at taka so nógva tíð. Baðirúm er fínt og tað ber til at skildra rúmini sundur.

Tey vóru túr í haganum hoppaðu trampolin, súkklaðu fullspeed gjøgnum bygdina.

Tey spældu í ánni og sóu nógv síl.

…og foreldrini høvdu avtalað, at eingin hevði I-pad ella teldil við, so tað var herligt hjá børnunum at hava foreldrini heil hjá sær.

Áðrenn tey fóru at leggja seg um kvøldið, fóru tey at vassa í sjónum, so svevur mann so væl. Kampinghúsið er eisini deiligt at hava, um páparnir vilja fara at hyggja at fófbólti ella øll rullan skal spæla gekk.

Tey vóru túr í haganum, og børnini vóru røsk at ganga.

Og við í hetta tilmæli um Eiriksgarð hoyrir, at tað er sera ódýrt at búgva har.

Bødvar 50

Høvuðspersónurin væl til passar sín stóra dag.

Bødvar Hjartvarsson ella snikkarin í Dali hevur hildið 50 ára føðingardag. Dagurinvarð hildin í Eiriksgarði í Dali. Eini 150 fólk savnað til ein deiligan nátturða. Bødvar hevði sjálvur útvegað og gjørt nógv av matinum til, til dømis hevði hann bakað alt breyðið. Vilhelmina segði, at Bødvar dugir alt, m.a. bakar hann altíð breyð. Maturin var sera góður, har var bæði breyð og viðskeri, grind og fiskur og kjøt, súpan og flógivr rættir. Og eingin nýttist at sita tystur heldur.

 

Helga og Bødvar eru góð vertskapsfólk, og dalbingar eru væl staddir við tónleikarar, so tað mátti blíva eitt fínt kvøld. Sangur rungaði, og talur vóru hildnar fyri føðingardagsbarninum.

Laila rósti beiggja sínum fyri hansara hjálpsemi og fyri at hann heldur familjuni saman, og Vilhelmina var takksom, at Helga og Bødvar valdu at búseta seg í Dali. Og systurdøturnar reistu seg allar og greiddu væl frá, hvussu arbeiðssamur og hjálpsamur Bødvar er.

 

Jóannes í Stórhúsi, Pól Jákup og Emil spældu, og folk sang av hjartans lyst.

Millum gestirnar var Torvald, pápabeiggi Bødvar, sum Bødvar hevur fylgt til Føroyar og fylgir aftur til Danmarkar.

Yngsti gestur var ein lítil genta, sum Bødvar er ommubeiggi at, men eisini onnur børn vóru við.

Hjartaliga tillukku Bødvar og takk fyri eitt fínt kvøld!