Vár í Dali

Altíð forvitnisligt at koma á tal við Borghild. Hon vísti okkum runt inni á Bræðnum. Henda kistan er elligomul, goymdi allar ognarlutir hjá eini skyldkonu hjá Borghild. Uttanfyri hevur Borghild byrjað sítt egna bindiprojekt, og har er fynd í. Tey fáa sær nýggjan bødvarskan køk á Bræðnum.

Flaggstongin liggur so fjálgt undir grasi, nú ið flaggdagurin nærkast.

Nógv fólk var at síggja henda dagin, teir koma úr Skorini og Bødvar byggir vakstrarhús.

Og inni á Gerði eru gestir komnir, og nú er bilvask á skránni.

Ársveitslan hjá Stígum fast í Dali

Í allarbesta veðri komu gestirnir til Dals. Tað vóru Eysturoyar dansifelag og Leikum fagurt, sum vóru boðin við hesa ferð.

Borðhaldið var sera hugnaligt og ikki ov langt, vit fingu góðan døgurða og sungu góðar sangir. Jóannes í Stórhúsi var forsangari.

Katrina, formaður í Eysturoynni segði nøkur væl vald orð, og Jónleif helt eina talu deils sum dalbingur, men eisini sum formaður í Sláið ring.

Gestirnir løgdu fyri við Viljormi Kornus og Kjartan Ólavssyni og dalbingar kvóðu Harra Svein. Dansurin gekk væl og slitnaði ongantíð, ja í hvussu er ikki til eg fór til hús.

Sunnudagurin upprann við sama góða veðri, og tað var so stak góður og inniligur sálmasangur í kirkjuni, nú ið so nógvir kvøðarar vóru í kirkju.

Tað var hugnaligt í Putlhúsi, vit høvdu gestir, bæði áðrenn veitsluna, tá ið Tórhild og Símin Hannus stukku in á gólvið, og sunnudagin, tá ið fermenningurin úr Oyndarfirði Loui, Sjúrður frá Gjógv og Annfinn úr Gøtu komu á gátt.

Páskir í Dali

Yvir 100 % vaks bygdin í Dali um páskirnar,

í Oyrargarði vóru tey yvir 20, úti hjá Fridu nakað tað sama. Í Putlhúsi vóru vit 6, á Bakka vóru 4. Tað var eyðsýnt í kirkjuni langafríggjadag. Veðrið var okey, ælini vóru rættiliga grov, men hvat so.

Tað var turt millum ælini, so segði hann, og vit vóru yviri í ánni og floyttu eitt træsprek (má minnast til at hava okkurt frægari til bát næstu ferð).

Herbert fírdi ikki fyri at fara útí at royna at bjarga farinum.

Innanveggja er altíð eitthvørt at takast við. Og so kom tann stóra løtan, tá ið tey sluppu at eta eggini, stappa sjokolátu í sín lítla munn. Páskirnar eru farnar at líkjast jólum meiri og meiri, og nú er tíð komin at pakka upp!

Eisini Kristina fekk sítt páskaregg.

Og nú skula vit mála og pynta egg, mamma hevur límpistólina frammi, so nú er ikki at vera fyri.

Sjáldsom framsýning á Sandi

Á bókasavninum á Sandi er altíð okkurt spennandi at fara til. Hesa ferð var tað felagið Lonin , sum skipaði fyri, nei ikki handilin í Skopun, men fuglabergið Lonin vestanfyri í Sandoy. Nógv fólk var samankomið, mest menn, og á skránni vóru ymsar framløgur.

Tummas Løkjá hevði sera áhugaverdar hugleiðingar og minnisbrot um síging, og hann hevði ein stuttan film um tá ið teir bygdu spælhúsið á eggini í juni 2002. Stuttligt var at hoyra søgnina um Pálin á Heyggi sagda av fólki, verður altíð meiri ektað enn at lesa hana.

Bergur Olsen frá Havstovuni segði nakað um fuglateljing og hevði dapraar myndir av tómum rókum. Hansara framløga var ein undirstriking av tí, sum vit vita, at svartfuglurin er mestsum burtur í Føroyum. Hetta sama hendir í hinumlondunum í okkara parti av heiminum.

Jens Kjeld hevði eina framløgu um ringmerking og ferðingarmynstur hjá flytifugli. Og so fingu vit nakað at vita um mús og rottu eisini – og vórðu ávarað!

Framsýningin var bjargaútgerð, tann ovurlanga línan og annað. Størsta eygnarivið var tó dukkurnar í fullari stødd, klæddar til bjargaferð.

Eg skilji , at eldasálin í Hesum arbeiði er Sjúrður, vit síggja hann her saman við sínum kopii: Originalurin og kopiið –>

Og børnini, sum skula læra gamlan sið:

Felagsvenjing í Dali

 

Sløkkiliðini í oynni møttust leygardagin í Eiriksgarði, ein reystligur hópur av monnum – 4-8 menn úr hvørjum sløkkiliði.

Símun Hannus var vertur hesa ferð. Eg skilji , at venjingin hevur áður verið gjørd í øðrum bygdum í oynni, felagsvenjing er umleið 4 ferðir um árið. Eitt tiltak, sum skal førleikamenna og samansjóða brandmenninar í oynni.

Pól Jákup beyð vælkomin.

Løgreglan var við í tiltakinum við einum fyrilestri um at varðveita slóðir ella spor. Síðani var ein leiting sett í gongd, og leitað varð í bygdini eftir einum barni og einum manni. Teir, sum eg tosaði við, lótu væl at venjingini. Hesa ferð varð dentur lagdur á radiosamskifti.

Sólarmyrking í Dali

 

Mynd hjá Róðu Bødvarsdóttur

Tað var gott, at vit fóru til Dals at uppliva sólarmyrking. Turið pakkaði børn, blæur og bomm í bilin og so avstað.

Dagurin byrjaði tíðliga í Putlhúsi, tá fekk Kristina havragreyt, Vit hini fingu morgundrekka í Eiriksgarði kl. 8.30.

Hjartvard, sum skal konfirmerast annan sunnudag.

Og so gingu vit út og inn og hugdu at sólini, og vit fingu alt við! Hygga mánin, segði Magna, tá ið sólin var hálv undir og sá nett út, sum vit altíð tekna mánan.

Tá ið vit høvdu ornað okkurt í Putlhúsi´, fóru vit aftur í Eiriksgarð at eta breyð og viðskera. Deiligar tartelettir og herligt kjøt upp á breyð, og klattur og vafflur.

Allir dalbingar vóru komnir saman – og tveir turistar úr Sveis. Teir vóru komnir á súkklu í gjár, teir síggjast aftanfyri genturnar.

Áðrenn vit fóru til Havnar aftur fóru vit til Skálavíkar, tí at har høvdu tey lýst við føroyskum dansi klokkan 13. Har var ikki ordiliga nakar dansur, tá ið vit komu. So spurdu tey, um vit kundu skipa okkurt, tí at hann , sum tey høvdu biðið, hevði gloymt tað. Well, vit løgdu fyri við “Veturin kom”, og so ornaði Herbert rest, hann tók fyrst “Øskudólg” og so “Burtur á heiði”. Eg havi tíverri onga mynd, tí eg var so hugtikin av hansara kvøðing og hansara serliga stevi, at eg gloymdi alt um myndatól.

Magna gevur Kristinu vafflur.

Mynd tikin við mínum myndatóli v/zoomi