Gullbrúdleyp í Dali

HJARTALIGA TILLUKKU ! 

Hevði glett meg leingi til hesa veitslu. Tað mátti blíva gott, tá i ð tey á Gerðinum fóru at halda ball. Tiltikin vertskapsfólk. Og veitslan var so góð, hon byrjaði seinnapartin.  Fantastiskur matur, góðar talur og sangur.

Lag: Frættu tit hvat Rasmus segði....

1.Veitslurómur er í  Dali                                                                  

Tiltikin sum vertskapsbygd                                                             

Hittast vit í Eirikssali,                                                                  

Heiðra tey í felags frygd.                                                                  

Stórur dagur var í gjár                                                                     

Samansjóðað fimmti ár                                                                   

  3. Hittust tey í Klaksvíks skúla                                                     

Og í dansiringinum.                                                                            

Oddvør søkti starv í Múla,                                                                  

Hann í lærdómstinginum.                                                                   

Har ið annað var, var hitt                                                                 

Sera paralig og fitt.                                                                        

 4.  Sjeytitrý var lukkuárið,                                                                

Dalur fekk økt fólkatal,

Virksemi í lívsins vári,                                                                            

Børn og fjós og bygda(ráðs)val,

Har ið annað var, var hitt,

Felags um alt, gott og skitt

5. Skilafólk, sum álit vekja,

Tørvar altíð bygdunum,

Heppin Dalur og øll oyggin

(At) hava  tey við dygdunum.

Har ið hitt er, annað er,

Mentafólk í okkar’ verð.

6. Kirkja, skúli, Eriksgarður,

Stígum fast er tykkar “ting”

Ung í arbeiði, barnadansur,

Nevndir, ráð og “Sláið ring”.

Harmonikan til dystin fús,

Sangur rungar um øll hús.

7. Vakrast er tó gylta parið,

Tá tey treða fornan dans,

Øll á Gerðinum – ein skari

Virða mentan Føroya lands.

Lærdu næsta ættarlið,

Tekkja somu mál og mið.

Dansurin var eitt upplivilsi. Sum at vera til spennandi sjónleik, tá ið Ormurin legði seg í vegin fram og tað brakar í bogum og bondum.

Stórhúsfólkið loyvdi sær ikki, men gav alt.

 

 

Jónas, Birgitta og Tórur