Bókastev í Dali

Bókastev hevur vanliga summarferiu í einar tríggjar mánaðir, so hesin summartúrur til Dals var uttan "heimaarbeiði."  Vilhelmina var so beinasom at vísa okkum kirkjuna og Eiriksgarð. Hon vísti okkum eisini sítt nýggja vakstrarhús, sum var sera forvitnisligt.

 Osla hevur latið seg í til allar eventualitetir.

Summar av hesum konunum eru so raskar og friskar, at tær fóru gjøgnum neytageilina og heilt niðan undir garðarnar. Tit síggja tær heilt har uppi. Tá ið farið var úr Dali, gjørdu vit eitt rend yvir til Gívrina við Gróthúsvatn.

Og so í kvøld komu Bergljót og Ásvør her á Suðuroyavegin við eini gávu, eg sigi so túsund takk tit allar samlar, tað er alt ov mikið. Havi fingið mær turran fisk og appelsindjús í kvøld, manga takk.

ÚTISETADAGUR 2016

Altíð er okkurt stuttligt í Dali! Nú verður hin vælumtókti útisetadagurin, tá ið dalbingar burturi og heima hittast í Dali og lata bygdina og bygdarfólkið enn einaferð tøla seg við sínum gandamátti.  Vit taka frí, hugsa um einki, hitta fólk og finna gamlar kunningar.

Soleiðis skrivar Helga í lýsingini.

 

Hey. Øll eru vælkomin til tiltakið "Dalbingar burtur og heima",sum verður 23 juli 2016 í Dali. Kostnaður 200 kr. Børn undir 14 ár ókeypis. Tilmelding á tlf. 217901 áðrenn 10 juli. Byrjað verður kl. 10 við morgunmati.

 

 

Ruddingardagur í Dali 4. juni 2016

Børnini høvdu tað herligt í nýggjari trampolin, nýggj reiggjusetur vórðu eisini hongd upp.

Nógv fólk var møtt í Bláa húsi kl. 10 um morgunin. Fyrst var morgunmatur á skránni, og Nóa og Oddbjørg nutu sína sjokolátu í botn!



So varð farið til verka: mølin, áin, framvið vegnum, aftan fyri skúlan, millum garðarnar og ikki at gloyma plantasjan. Ídnar hendur, gamlar  og ungar hentaðu og pilkaðu. Ikki eitt ullarpu ella eitt karamellupappír slapp at liggja.

Onkur helt, at ein plagar at siga, at børn órudda, men ruskið var tað mesta frá vaksnum. Róða koyrdi sum ein brandur, tá ið hon var sloppin leys av brúnni.

Kampingplássið fekk ein ordans umgang, har var tað mest grót og gásarlortur.

Túnið millum Eiriksgarð og fótbóltsvøllin varð lagt undir grús, og har vóru ungar ídnar hendur. Jón arbeiddi við sveittabrot, og Nóa noktaði at taka ímóti hjálp tí at hann dugdi sjálvur, og vit síggja, at hann orkar at lyfta spakanum.


Ein slíkur ruddingardagur ger ikki bara bygdina ruddiliga, hann ruddar eisini slóð millum menniskju, slættar og reinsar vegin millum teirra, og sum vit vita, er eitt smíl stytsi vegur millum fólk.

Grillmeistarin bjóðaði nátturða, og ikki bara pylsur, men burgarar við øllum góðum afturvið.

Og hey! der var harmonikan løgd um hálsin á Símun Eriki, og hann legðist ikki á boðini.


Endatiltakið var eitt stórt bál, har ruskið brendi, men tá var tygara reportari farin til hús.

Væleydnaður basarur

Tað kann gott vera at dalsbygd er ein lítil bygd, men hon er kortini stór í sínum lívshátti, sínum fevnandi verumáta og savnandi tiltøkum.

Nú var aftur tíð at hava basar at savna pengar til húsið. At hava eina stóra dansistovu krevur sítt, og hóast mesta arbeiðið er sjálvboðið, kostar tað at halda eitt síkt hús. Herligt at uppliva – serliga børnini – tá ið vinningur fall á teirra nummar. Eitt rættiligt familjutiltak, tú keypir mangar ella fáar seðlar, sum tú vilt, og um tú vilt vera vís í at vinna, so keypir tú sjálvandi kaffi og breyð við lekrum viðskera.

Magna og Felisia spældu alla tíðina, tær klikkaðu bara so væl saman, og sum tit síggja dámar teimum væl at vera modell. Á næstu myndini haldi eg, Magna roynir at sita sum ein havfrúgv.

Tey eru vælsignað við góðum basarkreftum í Dali – bæði við hjólið og aftan fyri skivuna.

Og sjálvandi møta vit upp at stuðla.

Glað at vit fóru suður, hóst tað bleiv nakað nógv ferðing.-

Barnadansistevna 2016

Kl. 7 leygarmorgun fór Smyril av Havnini, og har vóru nógv børn við.

Tað var sum á gólvinum suður, og tá ið vit komu til Vágs stóðu bussar fyri okkum. Móttøkan var góð, vit vórðu boðin til borðs beinanvegin, bæði kakur og frukt vóru í boði.

Ein ung pen dama setti stevnuna, hon var veitsluklødd í føroyskum klæðum, og hon dugdi sera væl at málbera seg, tók til fleiri kvæði og kvæðasøgur, sjálv hevði hon dansað, síðan hon var lítil.

Nú varð farið upp á gólv. Vit í Tøkum lætt skuldu kvøða sum nummar 9, men eitt annað felag kom ímillum, so vit vóru nr. 10 , tað er næstsíðst. Vit vóru spent, og Annfríð var sera spent. Annfríð kláraði seg so væl, hon skipaði Kongadóttrina í Nólsoy við klárari rødd. Hon fekk góðan stuðul, sum vit síggja á myndini.

Vit vóru útferð, summi vóru í Porkeri og summi í Sumba. Og vit fingu øll døgurða. So fóru vit túr vestur á Eiði. Góð f Góð fyriskiping. Men tað var nokso leingi at bíða í seinna enda. Smyril fór av Krambatanga kl. 18.30. Vit blivu so koyrdi í 3 bussum til Tvøroyrar. Góður endi á barnadansinum 15-16.