I hoyna

Gott veður tríggjar dagar á rað, eitt dreymascenario fyri ein og hvønn jarðareigara. Og nógv fólk var í bønum í Dali hesar dagar.

Vitus og Turið fóru túr inn í trøðna, Maria hevði sett seg út í tún, og Elsebeth og Diana og lítli John gingu túr

Men eisini annað virksemi er í Dali, Bødvar ger klárt til tann stóra dagin. Brandur tekur torv til rættis, og Vilhelmina er farin út á pallin við hosubondunum.

Og í Toppi arbeiða teir við at byggja uppí.

Tilføj billedtekst

Turið gratulerar Martin Suna

Summar

Tá ið sólin skínur, roynir henda gamla at ragga sær ein túr. Í hesi terrassutíð er fínt at seta seg undir veggin eina løtu at spjalla. Borghild og John hava okkurt at tríva í, sum vera man, tá ið ein hevur hús, hjall, brunn og tún at taka sær av. Altíð stuttligt at tosa við Borghild, hesa ferð tóku vit orðið "stakið" fyri. Tað vísir seg, at vit eru vaksnar upp við heilt ymiskari nýtslu av hesum orði.



Eg gekk mín túr á Hamarsenda, okey frægari enn einki.













Ikki øll sita undir veggi í hitanum, seyðamenninir fara burtur í haga, og heimamenninir eru í urtagarðinum. Róaldur steðgaði á í bræðaratúninum, og Sjúrður og hundurin eru í Endanum.

                     

Nú er rabarbutíð, Gnippa helt, at árið er ikki gott rabarbuár. Men alvakur bøur allastaðni, frøi fyri eygu og hjarta.


 

Onkur einstakur turistur, treyðugt so, hevur funnið sær veg til Dals. Men annars er tað mesta dalbingar og annars oyggjafólk. 

Í nýggjum føroyskum bundnaturriklæði, takk Borghild

Tak tað róligt!

 Gekk mær ein lítlan túr oman at hyggja at tí nýggja palllinum í Eiriksgarði. So flottur, og so stórur. Har verður gott at sita, tá ið hitastigini aftur koma upp um frostmarkið.  Tað næsta má vera at gera grótgarðin í stand, ein slíkur gamal grótgarður er eitt prýði. Hvussu gamal man hann vera, avgamal úr eini fjarari fortíð, tá  ið okkurt annað hús stóð her, ella frá tíðini, tá ið bygdarhúsið kom?

So gekk eg longur og sá vársins tekn fram við vegnum, mýrisólju og hagasólju og menniskjans egnu sissandi filturfongdu sólju, gul sum hinar, men ikki líka vælkomin.

 Eg sá eisini okkurt fólk á míni leið, undir veggi við frástøðu. Tveir komnir heim av langferð. Í sjálvbodnum sóttarhaldi umdir vegginum í sólini. Hvar er tað ikki herligt at kunna flyta seg í slowmotion gjøgnum bygdina í sólini. Annar krákufundurin var í morgun, hin var fyri eini viku síðani.

Nú sprettur á fold og spírar

 Nú er nakað síðani eg var á Gomlurætt, og eg bleiv nokso kløkk at síggja hagan á Velbastað, uppgrivið og grót og skervur sandað útum,  tey vita kanska hvat tey gera, men ikki er tað pent.

Nú hoyri eg fyri mínum innanoyra, umeg ikki vil hava undirsjóvartunnil, ella hvat? Jú, men krevur tað so nógva oyðing?

Hetta er eitt løgið vár. Allar samkomur avlýstar og nógv einsemi. Kom suður í gjárkvøldið, sat í bilinum á dekkinum. Tað var annars forboðið fyrr.

Men í Dali er ikki nógv broytt, har er friðarligt og vakurt. Okey kirkjugangurin er avlýstur, men eg fekk prátað við Sannelenu á altanini og við Vilhelminu yvir um garðin. Gekk mær ein deiligan túr. Einsemi í Dali er ikki einsemi, men tíð í einingi upp á tann góða mátan. Nógv lív er í bygdini henda leygardag. Fleiri eplaveltur eru í gerð,og  í Toppi eru teir farnir at mála.

Og í dag var eg so heppin at verða boðin til døgurða á Bakkanum. Turið og Vitus eru altíð blíð at koma inn til og fáa dagføringar um bygdarlívið frá. Langt síðani eg havi etið seyðarhøvd.

Og tað sprettur og spírar allastaðni eisini um eitt lítið kavaæl kemur av og á. Eg sendi ein tanka til verforeldrini og hini í kirkjugarðinumí Dali, sum eg kendi.




TULIPANIR  OG
RABARBUR

Einasti snigil í idúllinum, so at siga ,var hetta telduruskið, sum onkur hevur sett í geilina  millum Putlhús og Toftagarðin, so at siga í túnið hjá okkum , halda tey kanska at ruskplássið er her? Tað kunna tey gott koma eftir og bera oman í bingjuna.

Gullbrúdleyp

Eyðbjørg og Sjúrður høvdu stóra veitslu í Eiriksgarði í Dali, nú ið tey hava verið gift í 50 ár.. Eini 170 fólk vóru til borðs, og borðreitt var við oksasteik og rómaeplum, stoktum eplum og grønmeti og sjálvand serstakliga góðari sós.

Gullbrúðarparið tekur ímóti í durunum.

Eyðbjørg og Sjúrður hava seks børn, sum øll vóru har við maka og børnum. Tríggjar av gentunum búgva uttanlands, so tað var eyka festligt at síggja tey øll. Eyðbjørg segði mær, at genturnar høvdu skipað fyri tí mesta, men sósina hevði hon sjálv gjørt!

Tey ungu høvdu gjørt eitt heiðursportur rundan um hurðina á Prangsjørð við blómum og ljósum.

Eyðbjørg og Sjúrður hava verið virkin í sunnudagsskúlaarbeiði og øðrum í Heimamissiónini, tey fingu talu og sang frá teimum.

Oman á døgurða fingu vit kaffi og kakur, og kakurnar vóru eisini veitslukakur! Líka frá fløðandi kranskakuhorni til lagkakur og marengs. nammi namm!

Kristina hevur avmyndað Vilhelminu, og Vilhelmina avmyndað Kristinu.

 Vit hugna okkum við borðið.

 

Og í dag fyllir Turið á Bakkanum, hobn fyllir ikki runt, vit vóru út at gratulera.