Dimman kom inn á dyrnar í kvøld, eg seti meg við køksborðið at lesa í henni, og har lesi eg um Dals skúla og útlitini, sum Jóannes greiður frá, eg síggi eisini, at tátturin hjá Jónleifi er í Dimmu í kvøld, so fari eg innar í stovuna at hyggja eftir Degi og viku, og mín sann um ikki ein dalbingur trínur fram á skíggjan og sigur frá um nýggja skúladepilin í Suðuroy. Hugsi við mær sjálvari "ere de små, så ere de raske".
vh
Borghild
No comments:
Post a Comment