Jóannes í Stórhúsi segði, at ein stórur partur av teimum samankomnu dalbingunum var ættaður úr Rennuni. Tað er stuttligt at vera partur av so stórum flokki.
Vit vóru 10 fólk í Putlhúsi, sjálv eri eg havnarfólk og dótturmaðurin við, men hini átta hava so røtur í Rennuni í Dali. Herbert hevur áhuga í rokning, so roknistykki var at finna brotpartar úr ymsum bygdum, og hann fann útav, at hann er 1/4 dalbingur, og so havnarmaður, gjáarmaður, kvívíkingur og gøtuskuri.
Mamma hansara teknaði eina kaku, sum vísti brotpartarnar. Egon er nólsoyingur, men hann visti at siga, at hann var í ætt við hvørt menniskja í Dali, bæði tey upprunaligu og tey tilfluttu.
Útisetadagurin var væl lagdur til rættis, vit hittust øll til morgunmat, fóru síðani túr í bygdini. Summi gingu húsagongd og onnur spældu í hoppiborgum.
Um kvøldið var borðhald, yvir 200 fólk til borðs.
Síðani vóru talur og sangur.
Tey gomlu mintust á farnar og øðrvísi tíðir, Annfinn legði fyri, hann var rættiliga melankolskur, tíbetur helt hann eina talu afturat, sum var meiri lættlynt um ta ferðina, hann fór fyrst til Húsavíkar, síðani til Skálavíkar í somu øði at keypa Natusan til rumpuna á Kjartani. Tað var stuttligt at hoyra tey ungu halda talu eisini, tosaðu um sína egnu farnu tíð 80ini og 90ini.
Vilhelmina førdi ann í sangi og dansi. Dansibandið í Dali: Jóannes á harmoniku og Vilhelmina sangari.
.
No comments:
Post a Comment