Nú ið Arna er farin, rennur hugurin aftur til seinasta summar, tá ið eg og Herbert vóru í Rennuni í føðingardegi hjá Lonu. Har var hugnalig at sita í tí gamla køkinum. Arna var eitt av teimum mongu systkinabørnunum hjá Hans Mariusi. Eg fekk ikki skil á øll systkinabørnini, men rennusystrarnar eru so raskar at ferðast aftur til Dals, so tær sær mann við hvørt. Takk fyri blíðskapin, og friður yvir minnið um Arnu!
No comments:
Post a Comment