Yvir 100 % vaks bygdin í Dali um páskirnar,
í Oyrargarði vóru tey yvir 20, úti hjá Fridu nakað tað sama. Í Putlhúsi vóru vit 6, á Bakka vóru 4. Tað var eyðsýnt í kirkjuni langafríggjadag. Veðrið var okey, ælini vóru rættiliga grov, men hvat so.
Tað var turt millum ælini, so segði hann, og vit vóru yviri í ánni og floyttu eitt træsprek (má minnast til at hava okkurt frægari til bát næstu ferð).
Herbert fírdi ikki fyri at fara útí at royna at bjarga farinum.
Innanveggja er altíð eitthvørt at takast við. Og so kom tann stóra løtan, tá ið tey sluppu at eta eggini, stappa sjokolátu í sín lítla munn. Páskirnar eru farnar at líkjast jólum meiri og meiri, og nú er tíð komin at pakka upp!
Eisini Kristina fekk sítt páskaregg.
Og nú skula vit mála og pynta egg, mamma hevur límpistólina frammi, so nú er ikki at vera fyri.
No comments:
Post a Comment