Vilhelmina 80

Ein hugsaði, at tað mátti blíva ein góður føðingardagur, tá ið nú sjálv Vilhelmina fylti ár. Hon, sum er eldsálin í bygdini, hon sum er víðagitin fyri síni skjaldur, hon sum dugir allar sangir og sagnir.
Og so varð! Fyrst var matur boðin gestunum, og buffetin var so góð, at hon fæst ikki betri. Har var bæði kalt og heitt. Og tað er fyrstu ferð eg havi sæð Sagnir og ævintýr, nýinnbundna sum borðpynt! Tey hava stíl hasi fólkini!

Vilhelmina var sjálv borðstjóri saman við Jóannesi í Stórhúsi og væl varð stýrt við mildari hond. Sangir, frásagnir og talur. Vilhelmina takkaði so hvørt fyri talur og heilsanir, og tað var ikki keðiligt.

Eisini stuttligt, tá ið tú ert í veitslu at síggja sangheftið, tað speglar jú hana, sum hevur sett saman. Vilhelmina hevði valt nógvar glaðar, lívsjáttandi sangir og so ein sálm. Sálmin umrøddi Vilhelmina í eini rørandi talu um seg og Hilmar og teirra lív saman.

Ein javnaldur hjá Vilhelminu helt eisini talu við eini sjáldsamari søgu, hon og Vilhelmina høvdu verið pennavinkonur sum børn, men ongantíð sæst fyrr enn fyri fáum árum síðani á einum túri til Týsklands. Tá ið øll skuldu presentera seg, kendu tær navnið á hvørjari aðrari. Síðani hava tær hitst javnan og ferðast saman.

Annfinn hevði eina stuttliga men inniliga talu til Vilhelminu, og vit, sum lýddu á, skilja, at mong minni og nógvar hendingar knýta tey bæði saman.
Men har vóru ikki bara talur, Vilhelmina fekk eisini tveir so sjáldsama góðar sangir, Annar var frá Vár Berghamar  Jacobsen og hin frá Jónleifi. Og sangirnir siga so mangt um føðingardagsbarnið og hennara dygdir.

Sjálvandi er ikki føðingardagur í Dali uttan at farið verður upp á gólv, Vilhelmina skipaði sjálv (saman við Jóannesi)  Sankta Jákup, tað var herligt at vera við til: Jákup fer siglandi á einum steini, so sterka trúgv hevði hann, og so sleppa vit at hyggja inn í helheim eisini, har fútin situr og krevur skatt, jú undirhald á høgum støði.

Eitt sjáldsamt var við hesum balli, at tað vardi frá kl. 12 um dagin og til út á náttina, nú veit eg ikki, nær ið tey fóru til hús øll. Kirkjugangurin í morgun var sum eitt framhald av føðingardegnum, føðingardagsbarnið við orglið og nógvir av gestunum vóru í kirkju. So hugfarsligt tá ið hond og ond kunna ferðast saman soleiðis.